‘Uw kribbe blinkt in de nacht’
Op de eerste zondag van de Advent, het begin van een nieuw kerkelijk jaar, klinkt traditiegetrouw in veel gemeentes het lied ‘Kom tot ons, de wereld wacht’ (LB 433). Dit is een bijzonder lied, want de oorspronkelijke versie hiervan, ‘Veni redemptor gentium’, staat bekend als het oudste kerstlied van de christenheid. Het wordt toegeschreven aan kerkvader Ambrosius van Milaan (4e eeuw). De reformator Maarten Luther maakte in de 16e eeuw een Duitse vertaling van deze hymne. De Nederlandse vertaling in het Liedboek is van Jan Willem Schulte Nordholt. Het mooie is dat in deze hymne zowel Kerst als Pasen en Hemelvaart worden bezongen. Graag licht ik de vierde strofe er even uit.
Uw kribbe blinkt in de nacht
met een ongekende pracht.
Het geloof leeft in dat licht
waarvoor al het duister zwicht.
Juist in deze donkere tijden is het bemoedigend om te zingen over het licht dat het duister verdrijft. Het doet me denken aan de tekst uit Johannes 1 ‘Het licht schijnt in de duisternis en de duisternis heeft het niet in de macht gekregen.’ Hoewel het een prachtige tekst is, voelt het ieder jaar ook een beetje gek om meteen op de eerste Adventszondag al over de blinkende kribbe in de kerstnacht te zingen. Tot mijn verrassing las ik in de Duitse liedbundel Gotteslob bij een berijming van dit lied een voetnoot waarin staat aangegeven dat deze vierde strofe pas vanaf 17 december gezongen wordt, zeven dagen voor Kerst dus. Ik heb de suggestie met verschillende voorgangers in Nederland gedeeld. En dit jaar zal het in praktijk gebracht worden. Alleen, wat te doen als je, zoals in de Dutch Church in Londen, al op 10 december Kerst viert? Dan is het prachtig om meteen vanaf de eerste zondag van de Advent, dus ook zeven dagen voor Kerst, het licht van de kribbe te laten stralen.
Licht en vrede toegewenst!
Hanna Rijken,
adviseur kerkmuziek Nederlandse Kerk Londen