40dagentijd 2024
‘Nergens voor weglopen’
Dag 30 Dinsdag 19 maart
‘Woestijntijd’
Deze week ben ik als predikant er even tussenuit. Ik ben een paar dagen in Devon op een wandel retraite. Er even heerlijk tussenuit om te kunnen wandelen en lezen. Maar tegelijk is het ook een tijd van reflectie en even helemaal alleen zijn, woestijntijd zou je het kunnen noemen. Aan het begin van de Veertigdagentijd was Maria Mizen een tijdje weg van huis op vakantie in Spanje, voor een beetje woestijntijd. Zij schreef daarover het volgende voor deze Veertigdagenkalender:
Ik schrijf je op onze laatste dag in Spanje.
We hebben een fijne tijd gehad, maar zijn ook blij om morgen weer naar huis te gaan.
In de weken hier in Spanje heb ik genoeg tijd gehad om over veel dingen na te denken.
Over het “niksen” waar we het via de zoom over hadden en het “nergens voor weglopen”. In deze veertig dagen weet ik dat het goed is om soms de tijd te nemen voor self examination and refection.
Het is vaak zo makkelijk om, ook op vakantie, van je zelf weg te lopen en je zelf niet in het gezicht te willen kijken door maar steeds met andere dingen bezig te zijn.
De tijd nemen voor reflectie is soms helemaal niet zo fijn en makkelijk. En toch is het goed. Ik dit keer geprobeerd er niet voor weg te lopen. En ik moet zeggen dat het me heeft geholpen. Door de tijd te nemen voor reflectie ben ik me er weer meer van bewust geworden dat we niet alleen zijn en waar de hulp van komt. Zo kun je de weg toch verder gaan zonder van de weg, weg te willen lopen.
Bijdrage van Maria Mizen
Image: Veertigdagen-altaartje in Spanje